дружо́к, ‑жка, м.

1. Ласк. да друг (звычайна ў звароце). — Ну, што, дружок? Пусцім дымок? — казаў Галубовіч, лагодна усміхнуўшыся. Колас.

2. Адзін з распарадчыкаў у вясельным абрадзе. Хлопцы не адчынялі маладым вароты, пакуль дружок з завязаным наўкос ручніком не сышоў з воза. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обнима́ться

1. (обнимать друг друга) абніма́цца, абдыма́цца;

2. страд. абніма́цца, абдыма́цца; ахо́плівацца; аго́ртвацца; апано́ўвацца; см. обнима́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

швыря́ться

1. (швырять друг в друга) шпурля́цца, кі́дацца;

2. перен., разг. раскіда́цца;

швыря́ться деньга́ми раскіда́цца грашы́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разміну́цца сов.

1. (не встретиться) разойти́сь, разъе́хаться, размину́ться;

2. (не зацепить друг друга) разье́хаться, разойти́сь, размину́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мордова́ться

1. (бить друг друга) бі́цца;

2. (мучиться) му́чыцца, мардава́цца;

3. страд. бі́цца, му́чыцца, мардава́цца; см. мордова́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дронг ’жэрдка’ (Сцяшк.), дронг, дронк ’ручка, рубель, падгерац і да т. п.’ (Сл. паўн.-зах.), ’трайня’ (Шатал.). Запазычанне з польск. drąg ’тс’ (польск. слова вядома з XV ст. і адносіцца да прасл. сямейства слоў *drǫgъ: ст.-чэш. drouh, серб. дру̑г, ст.-сл. дрѫгъ і г. д.; гл. Слаўскі, 1, 162). Параўн. ст.-бел. дронжокъ ’металічны прут, жэрдка’ < польск. drążek (бел. слова з XVII ст., гл. Булыка, Запазыч., 102).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сігна́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Тое, што і сігналізаваць (у 1 знач.). Ля дрэў, што падымаюць важка кроны, Ля дрэў, што дораць светлыя плады, Малодшы друг мой з гальштукам чырвоным Сігналіць збор, як я ў свае гады. Кірэенка. Па спалоханых позірках прахожых Косця здагадаўся, што машына сігналіць ім. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пожима́ть несов., в разн. знач. паціска́ць;

пожима́ть друг дру́гу ру́ки паціска́ць адзі́н аднаму́ ру́кі;

пожима́ть плеча́ми паціска́ць плячы́ма;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расцара́паться

1. (царапнув, царапая, поранить себя) абадра́цца, абдзе́рціся, паабдзіра́цца, разг. абдра́пацца, падра́пацца;

2. (поцарапать друг друга) паабдзіра́цца, падра́пацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́вливать​I несов.

1. (натравливать друг на друга) зво́дзіць, нацко́ўваць;

2. (посев, корм) прост., с.-х. траві́ць, страўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)