перапы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Часовае спыненне якой-н. дзейнасці, таксама перарыў у якім-н. працэсе.

Абедзенны п.

П. у занятках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяско́вы, -ая, -ае.

1. гл. вёска.

2. Які мае адносіны да жыцця і дзейнасці вёскі; сельскі.

В. клуб.

В. хлопец.

Вясковая інтэлігенцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заняпа́д, -у, ДМ -дзе, м.

Упадак, стан аслаблення дзейнасці, змяншэння актыўнасці.

З. эканомікі.

Гаспадарка прыйшла ў з.

Адчуць стомленасць і з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

музеязна́ўства, ‑а, н.

Навука аб арганізацыі і дзейнасці музеяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпадынамі́я, ‑і, ж.

Спец. Празмернае аслабленне, паніжэнне мышачнай дзейнасці.

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і dynamis — сіла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспепсі́я, ‑і, ж.

Парушэнне нармальнай дзейнасці страўніка і кішэчніка.

[Грэч. dispepsia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

род², -у, М -дзе, м., чаго.

1. Разнавіднасць чаго-н., якая валодае якой-н. якасцю, уласцівасцю.

Р. войск (спецыялізацыя войск у залежнасці ад характару ўзбраення і прызначэння). Войскі ўсіх родаў зброі.

2. Напрамак, спосаб дзейнасці.

Выбраць новы р. дзейнасці.

3. Нешта (нехта) накшталт каго-, чаго-н., падабенства каго-, чаго-н.

Гэта гасцініца — р. пансіяната.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассакрэ́ціць, -рэ́чу, -рэ́ціш, -рэ́ціць; -рэ́чаны; зак., каго-што.

Зрабіць несакрэтным, вядомым; вызваліць ад сакрэтнай дзейнасці.

Р. закрытыя архівы.

|| незак. рассакрэ́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пано́с, ‑у, м.

Расстройства дзейнасці кішэчніка з частымі вадкімі экскрэментамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́ва, -ы, мн. -ы, ніў, ж.

1. Апрацаванае пад сяўбу або засеянае поле.

Калгасная н.

2. перан. Галіна дзейнасці.

Працуе на высакароднай ніве асветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)