штаны́, -о́ў.
Верхняе адзенне, якое пакрывае ногі і ніжнюю частку тулава да пояса.
◊
Штаны кароткія ў каго (разм., іран.) — не дарос хто-н. да выканання якой-н. справы.
|| прым. штанны́, -а́я, -о́е і штано́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падапрану́цца, ‑апрануся, ‑апранешся, ‑апранецца; зак.
Разм.
1. Апрануць што‑н. пад верхняе адзенне. Падапрануцца цяплей.
2. Апрануцца лепш, у святочнае. Падапрануцца на вечар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вярхо́ўе, ‑я, н.
Верхняе цячэнне ракі і мясцовасць, якая прылягае да яе. Найбольш значныя лясныя масівы, з перавагай сасны, захаваліся ў вярхоўях Бярэзіны. Прырода Беларусі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сута́на, ‑ы, ж.
Верхняе (звычайна доўгае і цёмнага колеру) адзенне каталіцкага духавенства, якое носяць па-за службай. Апрануты .. [уніят] быў у доўгую чорную ксяндзоўскую сутану. Машара.
[Фр. soutane.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пададзе́ць, ‑адзену, ‑адзенеш, ‑адзене; зак., што.
Разм. Надзець што‑н. дадаткова пад верхняе адзенне. Пададзець пад пінжак світэр. □ [Маці:] — Не прастудзіся, настаўляй каўнер, пададзень яшчэ што цёплае... Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакры́цце, ‑я, н.
Апора даху, верхняе папярочнае пакрыццё ў якім‑н. будынку. Жалезабетоннае перакрыцце. Міжпаверхавыя перакрыцці. □ Праз шкло дахавых перакрыццяў у цэх лілося святло веснавога дня. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касцю́м, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Мужчынскае (пінжак і штаны) ці жаночае (жакет і спадніца) верхняе адзенне.
Пашыць к.
2. (часцей з азначэннем). Адзенне спецыяльнага прызначэння.
Спартыўны к.
Маскарадны к.
|| памянш. касцю́мчык, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. касцю́мны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чэрке́ска, ‑і, ДМ ‑кесцы; Р мн. ‑кесак; ж.
У чэркесаў і іншых каўказскіх горцаў — верхняе вузкае і доўгае мужчынскае адзенне, зацягнутае ў таліі, з газырамі на грудзях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пантало́ны, ‑лонаў; адз. няма.
1. Уст. Верхняе мужчынскае адзенне, якое пакрывае ніжнюю частку тулава да пояса.
2. Частка жаночай бялізны, якая пакрывае ніжнюю частку тулава ад пояса да каленяў.
[Іт. pantaloni — ад уласнага імя камічнага персанажа італьянскіх народных камедый.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
са́ры, нескл., н.
Традыцыйнае верхняе адзенне жанчын Індыі ў выглядзе кавалка тканіны, якім адмыслова абгортваецца фігура. З усмешкай на сваіх цудоўных тварах, яны [дамы] з сябе свае здымалі сары. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)