пашко́дзіць
1. (принести вред) повреди́ть;
2. (поломать, поранить, испортить и т.п.) повреди́ть;
3. порази́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашко́дзіць
1. (принести вред) повреди́ть;
2. (поломать, поранить, испортить и т.п.) повреди́ть;
3. порази́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папараска́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гуля́цца, ‑яецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́сватаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Паспяхова закончыць сватанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здаро́ўе, -я,
1. Правільная, нармальная дзейнасць арганізма.
2. Той або іншы стан арганізма.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пацве́рдзіцца, ‑дзіцца;
Аказацца правільным, падмацавацца доказамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малаве́р, ‑а,
Той, хто мала верыць у што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́мниться
1. по́мніцца;
мне по́мнится, что я
2.
вы, по́мнится, приходи́ли уже́ сюда́ вы, по́мніцца (я по́мню), прыхо́дзілі ўжо сюды́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надса́да, ‑ы,
1. Празмернае напружанне сіл; натуга.
2. Пашкоджанне чаго‑н., хвароба ў выніку празмернага напружання сіл, натугі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́це,
1. Тое, што і на 2 (у 1 знач.), толькі пры ветлівым звароце або звароце да многіх.
2. Ужываецца пры выказванні здзіўлення, гневу і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)