Verbum

ку́кла, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Жаночая прычоска: сабраныя ў касу і закручаныя ззаду валасы.

ру́сы, -ая, -ае.

Светла-карычневы (пра валасы); са светла-карычневымі валасамі.

Русая барада.

Русая дзяўчына.

зачо́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

Зачасаная звычайна назад пасма валасоў.

Валасы з прыгожым зачосам.

смаляны́, -а́я, -о́е.

1. гл. смала.

2. Пра валасы: вельмі чорны і бліскучы.

Смаляная барада.

старчако́м, прысл.

Вертыкальна, стаўма; тарчма.

Класці цэглу с.

Валасы, як іголкі ў вожыка, стаяць с.

каўту́н, -у́, м.

1. Хвароба скуры на галаве, пры якой валасы зблытваюцца і зліпаюцца ў камяк.

К. марудна вылечваецца.

К. і ў коней бывае.

2. мн. -ы́, -о́ў. Валасы (разм., пагард.).

Прычашы свае каўтуны.

|| прым. каўту́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

павыстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Выстрыгчы што-н. у многіх месцах, усюды.

П. валасы.

восць, -і, ж., зб.

Доўгія і больш рэдкія валасы ў шэрсці жывёлы.

В. у футры бабра.

высяда́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

Прабівацца на паверхню (пра валасы).

Вусы высядаюць.

адлі́ў², -ліву, м.

Водсвет, дадатковае адценне на фоне якога-н. колеру.

Русыя валасы з залацістым адлівам.