асартыме́нт, -у, М -нце, м.

1. Падбор разнастайных відаў і гатункаў тавараў у гандлёвым прадпрыемстве або вырабаў у вытворчым.

2. Падбор аднародных прадметаў розных гатункаў.

Багаты а. адзення.

|| прым. асартыме́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вугляно́сны, ‑ая, ‑ае.

Багаты каменным вугалем. Вугляносны басейн. Вугляносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асцюкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Багаты на асцюкі, з асцюкамі. Асцюкаватая пшаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяце́лісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Багаты мяцеліцамі; з мяцеліцамі. Мяцелістая зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таро́сісты, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з таросаў; багаты таросамі. Таросісты лёд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мецэна́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

Багаты апякун навук і мастацтваў; увогуле той, хто апякуецца над якой-н. справай.

|| ж. мецэна́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. мецэна́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́смутавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вісмуту. // Багаты вісмутам. Вісмутавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Караку́ль 1 ’багаты чалавек’ (Нар. лекс.), параўн. укр. куркуль ’багаты мужык, багацей’. Магчыма, да назвы драпежніка. Гл. караголь.

Караку́ль 2 ’няўдаліца’ (Нар. лекс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

туз, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Старшая ў кожнай масці ігральная карта вартасцю ў адно ачко.

Хадзіць з туза.

Бубновы т.

2. перан., чаго або які. Багаты чалавек, высокапастаўленая, уплывовая асоба (разм.).

Фінансавыя тузы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баравіко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які належыць баравіку. Баравіковы корань. // Багаты на баравікі. Баравіковыя мясціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)