пліс, ‑у, м.

Уст. Баваўняная варсістая тканіна, падобная да аксаміту; баваўняны аксаміт.

[Ад лац. pilus — волас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каніфа́с, ‑у, м.

Лёгкая баваўняная тканіна з рэльефным тканым малюнкам, даўней паласатая.

[Ням. Kanevas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашмі́р і кашамі́р, ‑у, м.

Тонкая мяккая шарсцяная, напаўшарсцяная або баваўняная тканіна.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадапала́м, ‑у, м.

Белая шчыльная баваўняная тканіна, з якой шыюць пераважна бялізну.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тафта́, ‑ы, ДМ ‑фце, ж.

Частая шаўковая або баваўняная глянцавітая тканіна.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флане́ль, ‑і, ж.

Мяккая баваўняная або шарсцяная тканіна палатнянага перапляцення з двухбаковым начосам.

[Фр. flanelle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркізе́т, ‑у, М ‑зеце, м.

Празрыстая тканіна, баваўняная або шаўковая, з тонкай кручанай пражы.

[Фр. marquisette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вельве́т, ‑у, М ‑веце, м.

Баваўняная тканіна з густым стаячым ворсам, падобная на аксаміт.

[Англ. velvet — аксаміт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарпі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Лёгкая баваўняная тканіна ў палоску ці ў клетку.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мухая́р, ‑у, м.

Гіст. Баваўняная тканіна з дабаўленнем шэрсці або шоўку. З мухаяру шылі сурдуты.

[Араб. muhajjar.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)