Verbum

гігіені́чны, -ая, -ае.

1. гл. гігіена.

2. Які адпавядае нормам гігіены.

Гігіенічнае адзенне.

|| наз. гігіені́чнасць, -і, ж.

ахаро́швацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Прыбірацца ў лепшае адзенне, прыводзіць сябе ў парадак.

А. перад люстрам.

рыззё́, -я́, н., зб. (разм.).

Старое, падранае адзенне; анучы, старызна.

Затыкаць шчыліны рыззём.

|| прым. рыззёвы, -ая, -ае.

рызманы́, -о́ў, адз. рызма́н, -а́, м. (разм.).

Падранае, зношанае адзенне; лахманы.

Укрыць бульбу рызманамі, каб не памерзла.

фарсі́сты, -ая, -ае (разм.).

Які любіць фарсіць; франтаваты, модны.

Ф. хлопец.

Фарсістае адзенне.

|| прым. фарсі́стасць, -і, ж.

франтаўскі́, -а́я, -о́е.

1. гл. франт.

2. Які мае модны выгляд, крой (пра адзенне, абутак).

Ф. касцюм.

ша́рпацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; незак. (разм.).

Рвацца (пра адзенне, абутак).

|| зак. паша́рпацца, -аецца.

драп, -у, м.

Тоўстая шарсцяная тканіна, з якой шыюць верхняе адзенне.

Паліто з драпу.

|| прым. дра́павы, -ая, -ае.

апанча́, -ы́, мн. -ы́, -э́й, ж.

Старадаўняе верхняе адзенне ў выглядзе доўгага шырокага плашча.

|| прым. апанчо́вы, -ая, -ае.

прасмярдзе́ць, -джу́, -дзіш, -дзі́ць; -дзім, -мердзіце́, -дзя́ць; -дзі; зак. (разм.).

Насыціцца непрыемным пахам, стаць смярдзючым.

Адзенне прасмярдзела дымам.