асамбле́я, -і, мн. -і, -ле́й, ж.

1. Агульны сход якой-н. міжнароднай арганізацыі.

Генеральная А.

Арганізацыі Аб’яднаных Нацый.

2. (уст.). У эпоху Пятра I: баль, вечар з забавамі.

|| прым. асамбле́йны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сшы́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Сшытыя лісты чыстай паперы ў вокладцы.

Сшыткі ў клетку.

Агульны с.

2. Складзены, але не разрэзаны друкаваны аркуш у кнізе, брашуры і пад. (спец.).

|| прым. сшы́ткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міжрэспубліка́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які існуе, адбываецца паміж рэспублікамі.

2. Агульны для некалькіх рэспублік. Міжрэспубліканская кантора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і купіраваны. Выбірай любое месца: агульны вагон, плацкартны, купэйны, мяккі. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнабелару́скі, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсіх беларусаў, для ўсёй Беларусі. Над дыялектамі ўзвышаецца агульнабеларуская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнагарадскі́, ‑ая, ‑ое.

Агульны для ўсяго горада; аб’ядноўвае ўсе гарадскія арганізацыі, мерапрыемствы. Агульнагарадская дэманстрацыя. Агульнагарадскі суботнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнадзяржа́ўны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй дзяржавы, які датычыць усёй дзяржавы. Агульнадзяржаўны план. Агульнадзяржаўныя накапленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнарэспубліка́нскі, ‑ая, ‑ае.

Агульны для ўсёй рэспублікі; распаўсюджаны па ўсёй рэспубліцы. Агульнарэспубліканскі план. Агульнарэспубліканскія паказчыкі вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжміністэ́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рада міністэрстваў, агульны для двух або некалькіх міністэрстваў. Міжміністэрскія камісіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бру́та, нескл. прым. і прысл.

Валавы, агульны; разам з упакоўкай (пра вагу тавару); проціл. нета. Цана брута.

[Іт. brutto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)