палігана́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да палігона (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніста́гм, ‑у, м.

Спец. Адвольныя рухі вачэй, якія часта паўтараюцца (дрыжанне вачэй).

[Ад грэч. nystagmos — дрымота.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітрабактэ́рыя, ‑і, ж.

Спец. Мікраарганізм, які ператварае солі амонію ў азотную кіслату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітра́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае ў сваім саставе нітрат. Нітратныя саланчакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітрыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Працэс мікрабіялагічнага ператварэння солей амонію ў азотную кіслату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́рдавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да норду; паўночны. Нордавы вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́чнічны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пад вачніцамі, ніжэй вачніц. Падвочнічныя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтагазано́снасць, ‑і, ж.

Спец. Наяўнасць нафты і прыродных газаў у геалагічных адкладах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́дакіс, ‑у, м.

Спец. Вокісел з меншай колькасцю кіслароду, чым у закісе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаліўны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Такі, які не патрабуе штучнага арашэння. Непаліўныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)