самало́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца самаловам. Самалоўныя прылады. Самалоўная снасць. // Які вядзецца пры дапамозе самаловаў. Самалоўны промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санцалю́бны, ‑ая, ‑ае.

Які расце там, дзе многа сонца; які любіць сонца (пра расліны). Кукуруза — культура санцалюбная.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапрапе́левы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сапрапелю. Сапрапелевы глей. // Які ўтварыўся з сапрапелю. Сапрапелевы вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапрапелі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сапрапелітаў. Сапрапелітавыя адкладанні. // Які ўтварыўся з сапрапелітаў. Сапрапелітавыя вуглі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатурацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сатурацыі; які прызначаны, служыць для сатурацыі. Сатурацыйны газ. Сатурацыйная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сегме́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сегмента (у 1 знач.), які мае форму сегмента. Сегментная паверхня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сектара (у 1 знач.). // Які мае форму сектара. Сектарны затвор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серавадаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да серавадароду, які ўтрымлівае ў сабе серавадарод. Серавадародная крыніца. Серавадародныя вапны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіпа́йскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да сіпая, які належыць, уласцівы яму. Сіпайскае войска. Сіпайскае паўстанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Сірыі, сірыйцаў, які належыць, уласцівы ім. Сірыйскі народ. Сірыйская літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)