дэцы...
Першая састаўная частка складаных слоў; абазначае дзесятую долю той меры, якая названа ў другой частцы, напрыклад: дэцыграм, дэцылітр.
[Ад лац. decem — дзесяць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жыцце... (а таксама жыцця...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову жыццё, напрыклад: жыццеадчуванне, жыццеразуменне, жыццесцвярджальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закона... (а таксама закана...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўказвае на адносіны да закона, законаў, напрыклад: законапарадак, законапалажэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ілжэ... і лжэ...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: «несапраўдны», «непраўдзівы», «ілжывы», напрыклад: ілжэвучоны, ілжэпрарок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кардыё... (а таксама кардыя...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае словам «сэрца», «сардэчны», напрыклад: кардыёграф, кардыёлаг.
[Ад грэч. kardia — сэрца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каротка... (а таксама каратка...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «кароткі», напрыклад: кароткачасовы, кароткаметражны, кароткагаловы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэп-...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «крэп», напрыклад: крэп-жаржэт, крэп-сацін, крэп-шыфон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многа... (а таксама мнага...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «многа», напрыклад: многакватэрны, многаматорны, многаметровы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мона... (а таксама мана...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «адно», «адзіна», напрыклад: монатэізм, монакультура.
[Ад грэч. mónos — адзін.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перастры́г, ‑у, м.
Спец. Паўторная стрыжка шэрсці. Рабіць перастрыг. // Шэрсць ад паўторнай (вясенняй) стрыжкі. Перастрыг мякчэйшы, чым першая стрыжка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)