экспланта́цыя, ‑і, ж.

Спец. Эксперыментальны метад вырошчвання тканкі па-за арганізмам.

[Ад лац. ex — па-за і planto — саджаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрагартава́нне, ‑я, н.

Спец. Гартаванне металу токамі высокай частаты. Паверхневае электрагартаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электралюмінесцэ́нцыя, ‑і, ж.

Спец. Люмінесцэнцыя, якая ўзнікае пад уздзеяннем электрычнага поля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапрагрэ́ў, ‑грэву, м.

Спец. Праграванне чаго‑н. шляхам прапускання электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмфіземато́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Уласцівы эмфіземе; хворы на эмфізему. Эмфізематозная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндага́мны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эндагаміі. Эндагамнае племя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энтэры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі тонкіх кішак.

[Ад грэч. énteron — кішка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпіка́рд, ‑а і эпіка́рдый, ‑я, м.

Спец. Знадворны слой сценак сэрца.

[Ад грэч. épi — на, над, пры і kardia — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрстэ́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Абсалютная адзінка напружанасці магнітнага поля.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскарпава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак. і незак., што.

Спец. Рабіць эскарпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)