няўла́джаны, ‑ая, ‑ае.

Не забяспечаны ўсім неабходным. Пасля нядоўгага адпачынку ў партызанскім лагеры паходнае жыццё наша здаецца яшчэ больш няўладжаным. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабуйне́ць, ‑ее; зак.

Стаць, зрабіцца больш буйным. Дождж пабуйнеў, і Косця з задавальненнем падстаўляў пад яго то грудзі, то спіну. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падка́зчык, ‑а, м.

Той, хто падказвае. Саша не звярнула ўвагі на гэтую акалічнасць, бо падказчыка больш не існавала для яе. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачасці́цца, ‑ціцца; зак.

Разм. Стаць больш частым. Спачатку .. шчоўканне чулася з вялікімі інтэрваламі. Потым яно пачасці — лася і раптам прапала. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

1. Залішне саскварыць, паскварыць больш, чым трэба.

2. Саскварыць, паскварыць усё, многае. Пераскварыць усё сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэктара́т, ‑у, М ‑раце, м.

Адна з сучасных форм залежнасці дзяржаў, якая дае магчымасць больш моцным капіталістычным дзяржавам падпарадкоўваць сабе слабейшыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праштэмпелява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Паставіць штэмпель. Праштэмпеляваць пісьмо.

2. і без дап. Штэмпеляваць некаторы час. Праштэмпеляваў больш гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́мба, нескл., н.

Спартыўная барацьба, якая дапускае прымяненне болевых прыёмаў і дазваляе перамагаць больш моцнага або ўзброенага праціўніка; самаабарона без зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смутне́ць, ‑ее; незак.

Рабіцца, станавіцца больш смутным. — Быў адзін чалавек, — смутнее голас Канстанціна Міхайлавіча, — ды загінуў недзе ў завейных краях. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субпадра́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Дагавор з пэўнай арганізацыяй на частковае выкананне якіх‑н. работ як частка больш агульнага дагавору.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)