рэгістра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Службовая асоба, якая праводзіць рэгістрацыю каго-, чаго-н.
Р. карэспандэнцыі.
|| ж. рэгістра́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.). і прым. рэгістра́тарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
місіяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Духоўная асоба, якая пасылаецца царквой для прапаганды свайго веравызнання сярод нехрысціянскага насельніцтва.
|| ж. місіяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. місіяне́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прэтэндэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
Асоба, якая прэтэндуе на што-н.
П. на вакантную пасаду.
|| ж. прэтэндэ́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. прэтэндэ́нцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дварані́н, -а, мн. -ра́не і (з ліч. 2, 3, 4) дварані́ны, -ра́н, м.
Асоба, якая належыць да дваранства.
|| ж. двара́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. двара́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
экспатрыя́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).
Асоба, якая правяла экспатрыяцыю ці трапіла пад яе ўздзеянне.
|| ж. экспатрыя́нтка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -так.
|| прым. экспатрыя́нцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
суа́ўтар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Асоба, якая сумесна з кім-н. з’яўляецца аўтарам літаратурнага навуковага твора, адкрыцця або вынаходства.
С. манаграфіі.
С. сцэнарыя.
С. праекта помніка.
|| прым. саа́ўтарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дафі́н, ‑а, м.
Тытул наследніка трону ў Францыі (да ліпеньскай рэвалюцыі 1830 г.). // Асоба, якая мела гэты тытул.
[Фр. dauphin.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агля́дчык, ‑а, м.
Службовая асоба, якая робіць агляд чаго‑н. з мэтай праверкі. Аглядчык вагонаў. Аглядчык засцерагальных лямпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ако́льнічы, ‑ага, м.
Гіст. Адно з вышэйшых баярскіх званняў у Старажытнай Русі, а таксама асоба ў гэтым званні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дысканцёр, ‑а, м.
Фінансавая ўстанова або прыватная асоба, якая робіць улік вэксаляў або іншых пазыковых дакументаў, дыскантуе іх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)