фі́дэрны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фідэра. Фідэрная лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фланцава́цца, ‑цуецца; незак.

Спец. Злучацца пры дапамозе фланца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фле́ксар, ‑а, м.

Спец. Мышца, пры дапамозе якой адбываецца згінанне сустава.

[Лац. flexor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фо́рсінг, ‑у, м.

Спец. Фарсіраваны бой у боксе, безупынная атака праціўніка.

[Англ. forsing.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фоталюмінесцэ́нцыя, ‑і, ж.

Спец. Люмінесцэнцыя, якая ўзнікае пры асвятленні некаторых рэчываў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотахро́мія, ‑і, ж.

Спец. Каляровая фатаграфія, якая перадае натуральную афарбоўку прадмета.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і chrōma — колер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотацынкагра́фія, ‑і, ж.

Спец. Фотамеханічны спосаб прыгатавання цынкавых клішэ для друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаэлектры́чнасць, ‑і, ж.

Спец. Працэс непасрэднага пераходу светлавой энергіі ў электрычную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фузарыёз, ‑у, м.

Спец. Хвароба раслін, якая выклікаецца грыбамі роду фузарыум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халаднало́мкасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць матэрыялу лёгка ламацца пры нізкай тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)