та́левы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да талей. Талевая сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тахеаметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да тахеаметрыі. Тахеаметрычная здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Спец. Галоўны, асноўны тон ладу.

[Іт. tonica.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́верзны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да траверзу і траверзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транскрыбі́равацца, ‑руецца; незак.

Спец.

1. Падвяргацца транскрыпцыі.

2. Зал. да транскрыбіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транслітара́цыя, ‑і, ж.

Спец. Перадача літар адной пісьменнасці літарамі другой пісьменнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транспазі́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і трапспанаванне. Транспазіцыя музычнага твора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трог, ‑а, м.

Спец. Горная даліна карытападобнай формы, утвораная дзейнасцю леднікоў.

[Ням. Trog — карыта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохвыме́рнасць, ‑і, ж.

Спец. Наяўнасці, трох вымярэнняў (даўжыні, шырыні і вышыні).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыфто́нг, ‑а, м.

Спец. Спалучэнне трох галосных гукаў у адным складзе.

[Ад грэч. tri- — у складаных словах тры і phtongos — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)