цягну́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для расцягвання чаго‑н. (скуры, дроту і пад.). Цягнульныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шляхаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Мост, прызначаны для пракладкі адной сухапутнай дарогі над другой пры іх перакрыжаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шоўкаапрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апрацоўкі шоўку (у 1 знач.); прызначаны для яе. Шоўкаапрацоўчая прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпалапрапітны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які служыць для прапітвання драўляных шпал спецыяльным саставам, які захоўвае іх ад псавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпі́левы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шпіля (у 2 знач.); прызначаны для шпіля. Шпілевы электраматор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шро́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шроту (у 1 знач.). Шротавы зарад. // Прызначаны для стральбы шротам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шуст, ‑а, М ‑сце, м.

Спец. Інструмент для згладжвання няроўнасцей, выдалення ржы і пад. у ствале ружжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шырокадасту́пны, ‑ая, ‑ае.

Які даступны, зразумелы многім людзям. Шырокадаступная літаратура. // Даступны для ўсіх па цане. Шырокадаступныя тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эзафагаско́п, ‑а, м.

Трубка з аптычнымі і асвятляльнымі сістэмамі, якая выкарыстоўваецца ў медыцынскай практыцы для даследавання стрававода.

[Грэч. oisophágos — стрававод і skopéō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпізааты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае характар эпізаотыі. Эпізаатычныя захворванні. // Прызначаны для барацьбы з эпізаотыяй. Эпізаатычны персанал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)