та́нкер, ‑а, м.

Судна для перавозкі вадкіх грузаў (нафта, кіслоты і пад.), якія наліваюцца ў танкерныя цыстэрны.

[Англ. tanker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тата́мі, нескл., н.

Цыноўка з саломы. // У спорце — пруткі дыван з сінтэтычных матэрыялаў для барацьбы дзю-до.

[Япон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транспарта́бельны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа быць транспартаваны; прыгодны, прыдатны для транспартавання. Транспартабельныя гатункі яблыкаў. Транспартабельны хворы.

[Фр. transportable.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туальдэно́р, ‑у, м.

Лёгкая баваўняная тканіна палатнянага перапляцення шэрага колеру для верхніх мужчынскіх рубашак, спецвопраткі і пад.

[Фр. toile de nord ад toile— палатно і nord — поўнач.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлепа́тыя, ‑і, ж.

Тэрмін, які ўжываецца для абазначэння перадачы думак, пачуццяў на адлегласці без пасрэдніцтва органаў пачуццяў.

[Ад грэч. tēle — далёка і pathos — пачуццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ужыўле́нне, ‑я, н.

Увядзенне іншароднага цела ў жывую тканку для прыжыўлення ў ёй. Ужыўленне электродаў у мозг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмацня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для ўзмацнення, павелічэння чаго‑н. Узмацняльная электронная лямпа. Узмацняльнае адценне суфікса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўкосу, прыгодны для касьбы на сена. Укосная маса. Укосны луг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрамікраско́п, ‑а, м.

Аптычны прыбор для назірання за вельмі дробнымі часцінкамі, якія не бачны ў звычайным мікраскопе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́мбра, ‑ы, ж.

1. Карычневы мінеральны пігмент, які ўжываецца для прыгатавання фарбаў.

2. Фарба бура-карычневага колеру.

[Лац. umbra — цень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)