вы́бранзаваць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Спец. Пакрыць тонкім слоем бронзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ганачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для паскоранага росту раслін. Выганачная цяпліца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гартаваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец. Надаць цвёрдасць, трываласць гартаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́квасіць, ‑квашу, ‑квасіш, ‑квасіць; зак., што.

Спец. Квасячы, вырабіць. Выквасіць аўчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычэ́пнік, ‑а, м.

Спец. Тое, што і прычэпка (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіханеўралагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з псіханеўрозамі. Псіханеўралагічная клініка. Псіханеўралагічнае даследаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіна́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для разгінання суставаў. Разгінальная мускулатура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́пны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае ў сабе рапу. Рапны раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскісля́льнік, ‑у, м.

Спец. Састаў, пры дапамозе якога робяць раскісленне металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расклада́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць рэчыва раскладацца ​2, быць раскладзеным ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)