Verbum

пара...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які знаходзіцца побач, адхіляецца ад чаго-н., парушае што-н.; мае адносіны да па́ры², паравы, напр.: параметрычны, парапсіхалогія, парагенератар, параадводны, параразмеркавальнік.

плада... (гл. плода...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «плода...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: пладазбор, пладазменнасць, пладамыйка, пладасховішча, пладаедны, пладаягадны, пладагонны.

лексіко́н, -а і -у, м.

1. -а. Тое, што і слоўнік (у 1 знач.; уст.).

Нямецкі л.

2. -у. Запас слоў і выразаў; лексіка (кніжн.).

У яго бедны л.

кардыя...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да сэрца, напр.: кардыяграфія, кардыясклероз, кардыяспазм, кардыястымулятар;

2) які мае адносіны да кардыялогіі, напр.: кардыянеўралагічны, кардыяцэнтр, кардыяхірургія.

квазі... (кніжн.).

Першая састаўная частка складаных слоў; тое, што і ілжэ... (у 1, 2 і 4 знач.), напр.: квазіактыўны, квазівучоны, квазікласічны, квазімагнітны, квазінавуковы, квазіполюс, квазісапраўдны, квазіспецыяліст, квазізорка, квазіімпульс, квазічасціца.

бела... і бела-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. белы (у 1, 3 і 4 знач.), напр.: белагаловы, белавусы, беламармуровы, беласнежны, бела-блакітны, бела-зялёна-чырвоны, белагвардзеец, белаэмігрант.

род³, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Граматычны клас слоў, які характарызуецца пэўнымі склонавымі канчаткамі і асаблівасцямі дапасавання.

Назоўнікі мужчынскага, жаночага і ніякага роду.

|| прым. ро́давы, -ая, -ае.

зерне... (а таксама зерня...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да зерня (у 1 і 2 знач.), напр.: зернедрабілка, зернепадобны, зернеплюшчылка, зернесартавальны, зернесушылка, зернеўвільгатняльнік, зернефураж.

прама...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) з прамым (у 1 знач.), напр.: прамабортны, прамадзюбы, прамазубы, прамакрылы;

2) прамы (у 1 знач.), напр.: прамавугольнік, прамаідучы, праманакіраваны, прамарослы.

пуска...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да пуску (гл. пусціць у 3 знач.), да прыводу ў дзеянне, у рабочы стан, напр.: пусканаладачны, пускарэгуліровачны, пускарэгулюючы.