зава́лачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для завалкі. Завалачнае акно. Завала машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загерметызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Спец. Зрабіць герметызацыю чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазо́р, ‑у, м.

Спец. Прамежак, шчыліна паміж прылеглымі паверхнямі. Павялічыць зазор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замаркірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Паставіць кляймо, марку, метку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гетэро́зісны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да гетэрозісу. Гетэрозісныя формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскрэцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які залежыць ад асабістага меркавання. Дыскрэцыйная ўлада.

[Ад лац. discretio — аддзяленне, адрозненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбе́лачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для адбелкі. Адбелачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбо́йка, ‑і, ж.

Спец. Аддзяленне кавалкаў выкапняў ці пароды ад масіву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднажы́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які складаецца з адной жылы. Аднажыльны кабель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажыжэ́нне, ‑я, н.

Спец. Ператварэнне газаў у вадкі стан шляхам ахаладжэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)