абі́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які прызначаны, служыць для абіўкі; які ужываецца пры абіўцы. Абівачныя матэрыялы. Абівачная тканіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абструкцы́йны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Які мае дачыненне да абструкцыі; які праводзіцца шляхам абструкцый. Абструкцыйныя прыёмы барацьбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балала́ечны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да балалайкі. Балалаечныя струны. // Які складаецца з балалаек. Балалаечны аркестр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безавары́йны, ‑ая, ‑ае.
Які не меў аварый, крушэнняў; які не суправаджаецца аварыямі. Безаварыйная праца. Безаварыйны рух.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безгусто́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае мастацкага густу. Безгустоўны чалавек. // Які не адпавядае запатрабаванням добрага густу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бесеме́раўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бесемеравання. Бесемераўскі працэс. // Які атрымліваецца шляхам бесемеравання. Бесемераўская сталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блёкатавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да блёкату. Блёкатавы ліст. // Які здабываецца з блёкату. Блёкатавы алей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бры́твенны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да брытвы. Брытвенны футляр. // Які служыць для брыцця. Брытвенны прыбор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінаама́тарскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кінааматара. Кінааматарская студыя.
2. Які выконваецца, выкананы кінааматарамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэ́кінгавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да крэкінгу. Крэкінгавы цэх. // Які атрымліваецца пры крэкінгу. Крэкінгавы газ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)