перасяка́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які можа або здольны перасякацца. Перасякальныя лініі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператрэнірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Спец. Стаміцца ад працяглай, празмернай трэніроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператрэнірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Спец. Стаміць працяглай, празмернай трэніроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перлюстрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Спец. Зрабіць (рабіць) перлюстрацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перлюстрацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да перлюстрацыі. Перлюстрацыйны аддзел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагача́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для абагачэння выкапняў. Абагачальная фабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́бка, ‑і, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. абрубіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсарбе́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Спец. Рэчыва, якое мае здольнасць абсорбцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абулі́я, ‑і, ж.

Спец. Расслабленне ці страта волі, выкліканыя хваробай; бязволле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцяка́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне, якое змяншае супраціўленне паветра пры руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)