лінгафо́нны, ‑ая, ‑ае.

Абсталяваны спецыяльнай апаратурай для самастойнай работы па вывучэнню няроднай мовы. Забеспячэнне кабінета лінгафоннай апаратурай.

[Лац. lingua мова і фон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лістапрака́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пракаткі ліставога металу, служыць для пракаткі. Лістапракатны цэх. Лістапракатны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́льнік, ‑а, м.

Апарат для аўтаматычнага ўліку, падліку чаго‑н. Газавы лічыльнік. Лічыльнік электрычнай энергіі. Лічыльнік таксі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маразі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да замарожвання, служыць для замарожвання (харчовых прадуктаў). Маразільны цэх. Маразільная камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маса́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да масажу. Масажныя прыёмы. // Прызначаны для масажу. Масажны кабінет. Масажны стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змякча́льнік, ‑а, м.

Спец. Хімічнае рэчыва, якое дадаецца ў лакі і фарбы для павелічэння іх мяккасці, эластычнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільносушы́лка і льносушы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Памяшканне для прасушвання льнотрасты перад апрацоўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвалі́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інваліда; прызначаны для інвалідаў. Інвалідны дом. Інвалідная арцель. Інвалідная каляска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Выкліканы інфекцыяй; заразны. Інфекцыйныя хваробы. Інфекцыйны працэс. // Прызначаны для лячэння заразных хвароб. Інфекцыйная бальніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменедрабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для драблення камення і інш. горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)