ачышча́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор, прыстасаванне, рэчыва для ачысткі чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

п’езо́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння механічнага напружання і ціску.

[Грэч. piézō — цісну і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пепсі́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да пепсіну. Пепсінавы прэпарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераапыле́нне, ‑я, н.

Спец. Узаемнае апыленне раслін. Штучнае пераапыленне сартоў грэчкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадзі́р, ‑у, м.

Спец. Прадукт першага памолу зерня пры вырабе круп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамо́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для перамоткі. Перамотны цэх. Перамотнае верацяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапампо́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для перапампоўвання чаго‑н. Перапамповачныя станцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасо́рціца, ‑ы, ж.

Спец. Перавод тавараў з аднаго сорту ў другі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасто́й, ‑ю, м.

Спец. Стан паводле дзеясл. перастаяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасяка́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Магчымасць або здольнасць перасякацца. Даказаць перасякальнасць ліній.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)