піелі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Запаленне нырачных лаханак. Хранічны піеліт.

[Ад грэч. pýelos — лаханка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піло́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для распілоўкі. Піловачная драўніна. Піловачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планіме́тр, ‑а, м.

Спец. Матэматычны прыбор для вымярэння плошчы плоскіх фігур.

[Ад лац. planum — плоскасць і грэч. metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пліяцэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да пліяцэну. Пліяцэнавая эпоха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плодавыгна́нне, ‑я, н.

Спец. Выгнанне, знішчэнне зародка, плода (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюснявы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які мае адносіны да плюсны. Плюснявая косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полісемі́я, ‑і, ж.

Спец. Наяўнасць у аднаго слова некалькіх значэнняў; мнагазначнасць.

[Ад грэч. poly — многа і sēma — знак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́рта, нескл., н.

Спец. Паштова-тэлеграфныя расходы, якія аплачваюцца заказчыкамі, кліентамі.

[Іт. porto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабі́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да прабіравання. Прабірнае кляймо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралювія́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да пралювію. Пралювіяльныя адкладанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)