Verbum

пано́птыкум, ‑а, м.

Музей, у якім выстаўлены для агляду васковыя фігуры і іншыя прадметы, цікавыя сваёй незвычайнасцю.

[Ад грэч. pan — усё і optikos — зрокавы.]

парэ́й, ‑ю, м.

Адзін з культурных відаў цыбулі з падоўжанай цыбулінай і плоскімі лістамі, прыгоднымі для яды.

[Ад лац. porrum.]

пасляаперацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае, адбываецца пасля аперацыі; прызначаны для хворых пасля аперацыі. Пасляаперацыйны перыяд. Пасляаперацыйная палата.

пістале́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пісталета; прызначаны для стральбы з пісталета. Пісталетны стрэл. Пісталетныя патроны.

по́дый, ‑я, м.

Гіст. Узвышэнне ў старажытнарымскім цырку з крэсламі для імператара, сенатараў і іншых высокапастаўленых асоб.

[Лац. podium.]

ампліфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Стылістычны прыём, накапленне аднародных элементаў мовы (сінонімаў, параўнанняў і інш.) для ўзмацнення выразнасці.

[Лац, amplificatio.]

апіло́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апілоўкі. Апіловачныя работы. // Які прызначаны, служыць для апілоўкі. Апіловачны станок.

аргтэ́хніка, ‑і, ж.

Арганізацыйная тэхніка (комплекс тэхнічных сродкаў для механізацыі і аўтаматызацыі кіраўнічых і інжынерна-тэхнічных работ).

асуша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асушэння. Асушальныя работы. // Які прызначаны, служыць для асушэння. Асушальны канал.

асцыло́граф, ‑а, м.

Прыбор, які ўжываецца ў тэхніцы, медыцыне і інш. для назірання і запісу электрычных працэсаў.

[Ад лац. oscillum — хістанне, ваганне і грэч. grápho — пішу.]