Verbum

падкле́цце, ‑я, н.

Ніжні або падвальны (звычайна нежылы) паверх драўлянага дома, што выкарыстоўваецца для захоўвання чаго‑н.

пакава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пакоўкі ​¹; прызначаны для пакоўкі ​¹. Пакавальны цэх. Пакавальная тканіна.

палацёр, ‑а, м.

1. Чалавек, які націрае падлогу (звычайна паркет).

2. Прылада для націрання падлогі. Электрычны палацёр.

палацёрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да націрання падлогі. Палацёрныя работы. // Прызначаны для націрання падлогі. Палацёрная шчотка.

паляні́ка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Травяністая паўночная расліна з цёмна-чырвонымі духмянымі ягадамі. прыдатнымі для яды.

паддзі́р, ‑а, м.

Спец. Інструмент у выглядзе кліна, які ўжываецца ў горнай справе для здабычы ломкіх парод.

нафтаперапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Сукупнасць тэхналагічных прыёмаў, якія ўжываюцца для атрымання таварных прадуктаў з нафты.

пратрамбі́н, ‑у, м.

Складаны бялок у плазме крыві, з якога ўтвараецца фермент трамбін, неабходны для згусання крыві.

[Ад лац. pro — замест, раней і грэч. thrombós — камяк, згустак.]

прая́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для праяўлення адбіткаў на плёнцы, пласцінцы. Праявачная машына. Праявачныя прыборы.

прыёмачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыёмкі. Прыёмачны акт. Прыёмачная квітанцыя. // Прызначаны для прыёмкі. Прыёмачны пункт.