палі́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для абпальвання. Палільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палімо́рфны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае прыкметы полімарфізму. Паліморфныя віды пчол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліпо́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Недаразвіты паліп (у 1 знач.).

[Грэч. polýpus — паліп і eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́лубнік, ‑у, м.

Спец. Тоўсты цёс або дошкі, прызначаныя для палуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да памалогіі. Памалагічная класіфікацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўспрыма́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае імунітэт да якой‑н. хваробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітра́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і нітраванне (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветраме́р, ‑а, м.

Спец. Апарат для вымярэння згушчэння і разрэджвання паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагру́зчык, ‑а, м.

Спец. Перасоўная пад’ёмна-транспартная машына. Дэталі да пагрузчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намагра́ма, ‑ы, ж.

Спец. Графік, якім выражаецца функцыянальная залежнасць паміж велічынямі.

[Ад грэч. nomos — закон і gramma — мера вагі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)