Verbum

зафрахтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Наняць судна для перавозкі грузу. Зафрахтаваць карабель на навігацыйны сезон.

за́шпілька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Прыстасаванне для зашпільвання адзення і інш.; засцежка.

варто́ўня, ‑і, ж.

Разм. Памяшканне для вартаўніка; старожка. Яшчэ да вайны тут [на паляне] стаяла вартоўня лесніка. Сачанка.

веласіпе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Двух- або трохколая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух нагамі.

[Ад вела... і лац. pēs, pedis — нага.]

вугламе́р, ‑а, м.

Прылада ці інструмент для вымярэння вуглоў і вуглавых згібаў дэталей машын і пад.

вулканіза́цыя, ‑і, ж.

Хімічная апрацоўка матэрыялаў для таго, каб падаць ім пругкасць, трываласць і пад. уласцівасці.

выбіва́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада ў выглядзе ракеткі для выбівання дываноў.

выграбны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для выграбання. Выграбная лапата. // У які звальваюць смецце, розныя адкіды. Выграбная яма.

вы́кас, ‑у, м.

Частка лугу, якая прызначаецца для сенакашэння. На выкасах — стаптаныя рудыя купінкі — торф. Пташнікаў.

выкіда́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне ў затворы замка агнястрэльнай зброі, якое служыць для аўтаматычнага выкідання стрэляных гільз.