Verbum

ло́бзік, ‑а, м.

Ручны інструмент для выпілоўвання ўзораў, а таксама тонкая вузкая пілка ў такім інструменце.

[Ад ням. Laubsäge.]

ля́піс, ‑у, м.

Крышталічны парашок або камень, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як процізапаленчы сродак, для прыпякання.

[Ад лац. lapis — камень.]

злу́чнік, ‑а, м.

Службовае слова, якое ўжываецца для сувязі слоў і сказаў. Злучальны злучнік. Падпарадкавальны злучнік.

ільнасе́ялка і льнасе́ялка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына, прызначаная для сяўбы лёну.

ільноапрацо́ўчы і льноапрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з апрацоўкай лёну, прызначаны для яе. Ільноапрацоўчы працэс. Ільноапрацоўчая машына.

імпульса́тар, ‑а, м.

Генератар імпульсаў пастаяннага току, які служыць для стымуляцыі скарачэнняў сардэчнай або шкілетных мышц.

імша́нік, ‑а, м.

Уцепленае памяшканне для зімоўкі пчол. У імшаніку цеснавата, усе вуллі не месцяцца. Сачанка.

інтэрнацыяналіза́цыя, ‑і, ж.

Прызнанне чаго‑н. інтэрнацыянальным, міжнародным, аднолькава даступным для выкарыстання ўсімі дзяржавамі. Інтэрнацыяналізацыя праліва.

іскразатрыма́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для затрымання іскраў, якія вылятаюць з дымавых труб і палымнеючых пячэй.

каверко́т, ‑у, М ‑коце, м.

Сорт шарсцяной або паўшарсцяной тканіны для верхняга адзення. Паліто з каверкоту.

[Ад англ. covertcoat.]