Verbum

пашту́чны, -ая, -ае.

Які вылічваецца за кожную штуку; які выпускаецца асобнымі прадметамі, штукамі.

Паштучная аплата.

Прадаваць папяросы паштучна (прысл.).

до́блесны, -ая, -ае (высок.).

Які вызначаецца доблесцю, славай; які славіцца подзвігамі, адважны.

Доблесная праца.

Доблесна (прысл.) змагаўся за радзіму.

заакія́нскі, -ая, -ае.

Які знаходзіцца за акіянам, які прыбыў, прывезены з-за акіяна.

Заакіянскія краіны.

З. місіянер.

Заакіянскія тавары.

ма́зкі, -ая, -ае.

1. Аб які можна запэцкацца.

Мазкія сцены.

2. Які лёгка пэцкаецца, брудзіцца; маркі.

Белая тканіна мазкая.

міжве́дамасны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца паміж рознымі ведамствамі.

Міжведамасная перапіска.

2. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных ведамстваў.

Міжведамасная камісія.

ку́рны, -ая, -ае.

1. Які абаграваецца печкай без коміна.

Курная хата.

2. Які дае многа дыму, копаці.

Курная галавешка.

адурэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Які дайшоў да адурэння, які выражае адурэнне.

А. чалавек.

А. позірк.

|| наз. адурэ́ласць, -і, ж.

самакрыты́чны, -ая, -ае.

Які крытычна ставіцца да сябе; які заключае ў сабе самакрытыку.

Самакрытычнае выступленне.

|| наз. самакрыты́чнасць, -і, ж.

сеткава́ты, -ая, -ае.

Які мае выгляд сеткі; які з’яўляецца сеткай (у 1 знач.).

Сеткаватыя крылы.

С. ўзор.

С. чарпак.

скараце́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Які хутка праходзіць.

Скарацечныя радасці.

○

Скарацечныя сухоты — туберкулёз, які хутка развіваецца.

|| наз. скараце́чнасць, -і, ж.