су́днавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да судна 1, знаходзіцца на судне. Суднавы рухавік. // Які мае месца на суднах, звязаны са службай на іх. Суднавая каманда. // Які ажыццяўляецца на суднах. Суднавы гандаль. Суднавы промысел. // Які працуе на судне. Суднавы механік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыклі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца па цыклах (у 1 знач.).
2. Які складае цыкл (у 2 знач.). Цыклічная дэманстрацыя кінафільмаў.
3. Спец. У хіміі — які мае кальцавую будову, структуру. Цыклічныя вуглевадароды.
4. Які прытрымліваецца цыклічнасці (у 2 знач.). Цыклічны графік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Відушчы ’які валодае зрокам’ (БРС, КТС, Сцяшк. МГ), відушчый ’тс’ (Нас.), стаўб. ’чалавек, які ўсё заўважае’ (Жд. 1). Укр. видю́щий ’тс’, ’яўны’, рус. видущий ’той, хто добра бачыць’, польск. уст. widzący ’прарок’, чэш. vidoucí ’відушчы’. Запазычана, відаць, з царкоўнаславянскай мовы з заменай суф. ‑ашчы на суф. ‑ушчы з абагульненым значэннем Nomina agentis. У ст.-бел. мове відушчы адсутнічае (ёсць толькі видячій, видящий). Сюды ж відушчасць ’празорлівасць’, відушча ’празорліва’ (КТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лю́зны ’шырокі, свабодны’ (смарг., дзятл., Сл. ПЗБ), ст.-бел. люзный, лезный, лиозный ’вольны, селянін, які не меў пастаяннага месца пражывання’ (XVI ст.), запазычана са ст.-польск. luźny, lóźny, loźny ’свабодны, які цесна не прылягае’, якія з с.-в.-ням. lōs ’вольны, адарваны, слаба прымацаваны’, lose ’свавольны’ < і.-е. leu‑s‑ ’аддзяляць, адрываць, адрэзваць’ (Булыка, Запазыч., 192; Слаўскі, 4, 393–394). Суч. лю́зны магло быць нядаўна запазычана другі раз.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Панчо́хі, адз. панчо́ха ’выраб машыннага або ручнога вязання, які надзяваецца на ногі і заходзіць за калена’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., Гарэц.), панчо́ха, пончо́ха (ТС), панчо́ха, пончо́ха, панчаха́ (Сл. ПЗБ). З польск. pończocha (Карскі, Белорусы, 156; Кюнэ, Poln., 85). Рус., укр. панчо́ха таксама з польск. (Фасмер, 3, 200). Крыніца слова — сяр.-в.-ням. buntschuoch ’сельскі абутак, які завязваецца аборамі да калена’ (Міклашыч, 267; Брукнер, 686; Патабня, РФВ, 1, 263; Махэк, 499).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
міжгалакты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца паміж галактыкамі; які мае адносіны да магчымай сувязі паміж імі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міэлі́навы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да міэліну; які складаецца з міэліну. Міэлінавая абалонка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нага́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нагару. // Які служыць для знімання нагару. Нагарныя шчыпцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падстра́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца пад страўнікам. Падстраўнікавая залоза. // Які выдзяляецца падстраўнікавай залозай. Падстраўнікавы сок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падэ́швенны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падэшвы. // Які ідзе на выраб падэшвы. Падэшвенная скура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)