Verbum

верба́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Вусны.

Вербальная заява.

○

Вербальная нота (спец.) — дыпламатычная нота без подпісу, якая прыраўноўваецца да вуснай заявы.

|| наз. верба́льнасць, -і, ж.

візі́р¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Прыбор для візіравання; відашукальнік.

2. Частка прыцэльнага прыстасавання з вузкай шчылінай.

|| прым. візі́рны, -ая, -ае.

акты́ў², -ы́ву, м. (спец.).

Вартасць наяўнай і даўгавой маёмасці, што належыць прадпрыемству; проціл. пасіў.

Запісаць у а.

|| прым. акты́ўны, -ая, -ае.

А. баланс.

але́гра (спец.).

1. прысл. Хутка, ажыўлена (пра тэмп выканання музычных твораў).

2. наз., нескл., н. Музычны твор або яго частка ў такім тэмпе.

анама́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (спец.).

1. Сукупнасць уласных імён мовы.

2. Раздзел мовазнаўства, які вывучае ўласныя імёны.

|| прым. анамасты́чны, -ая, -ае.

апафео́з, -у, м.

1. Праслаўленне, узвелічэнне каго-, чаго-н. (кніжн.).

2. Урачыстая, заключная масавая сцэна некаторых тэатральных спектакляў (спец.).

|| прым. апафео́зны, -ая, -ае.

асемяні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -меніце́, -мяна́ць; -мянёны; зак., каго-што (спец.).

Штучна апладніць.

|| незак. асемяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. асемяне́нне, -я, н.

ба́ртар, -у, м. (спец.).

Гандаль шляхам абмену тавараў без удзелу грошай, натуральны абмен.

Атрымліваць тавар па бартары.

|| прым. ба́ртарны, -ая, -ае.

Бартарныя аперацыі.

абавяза́цельства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Грашовы пазыковы дакумент (спец.).

2. Афіцыйна дадзенае абяцанне або дамова, якія патрабуюць абавязковага выканання.

Дагаворныя абавязацельствы.

аблясі́ць, 1 ас. не ўжыв., -ле́сіш, -ле́сіць; -ле́сены; зак., што (спец.).

Засадзіць лесам якую-н. плошчу, мясцовасць.

А. стэпы.

|| наз. аблясе́нне, -я, н.