Verbum

пагру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пагрузкі. Пагрузачныя работы. // Які прызначаны для пагрузкі. Пагрузачныя машыны.

накто́уз, ‑а, М ‑узе, м.

Спец. Драўляная тумба, якая з’яўляецца падстаўкай для магнітнага компаса на судне.

[Ад гал. nachthuis.]

намяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Падмешваючы, мяшаючы, прыгатаваць у нейкай колькасці. Памятаць сечкі для каровы.

праславя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да старажытнага, агульнага для ўсіх славян перыяду іх гісторыі. Праславянская мова.

простанаро́днасць, ‑і, ж.

Уст. Уласцівасць простанароднага; наяўнасць рыс, характэрных для простага народа. Вызначацца простанароднасцю. Простанароднасць мовы.

проціды́мны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для барацьбы з дымам; які засцерагае ад дыму; супрацьдымны. Процідымная маска.

процімі́нны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для барацьбы з мінамі, які засцерагае ад мін. Процімінная артылерыя. Процімінная сетка.

прыва́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што і чаго.

Разм. Дадаць для павелічэння вагі чаго‑н.; даважыць.

прыпо́й, ‑ю, м.

Метал або сплаў, які выкарыстоўваецца для злучэння пайкай металічных дэталей, вырабаў і пад.

прыпы́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыпынку, прызначаны для прыпынення, прыпынку. Прыпыначны пункт. Прыпыначны механізм.