шва́бскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да швабаў, які належыць, уласцівы ім. Швабскае паходжанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шорцаў, які належыць, уласцівы ім. Шорская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эвенкі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эвенкаў, які належыць, уласцівы ім. Эвенкійская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эве́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эвенаў, які належыць, уласцівы ім. Эвенская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксудаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эксудату; які суправаджаецца эксудацыяй. Эксудатыўныя з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрзя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эрзян, які належыць, уласцівы ім. Эрзянская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскімо́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эскімосаў, які належыць, уласцівы ім. Эскімоская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эсто́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эстонцаў, які належыць, уласцівы ім. Эстонская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ятвя́жскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ятвягаў, які належыць, уласцівы ім. Ятвяжская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Жывагло́т ’драпежнік, які глытае здабычу жыўцом’, ’бязлітасны прыгнятальнік’. (ТСБМ). Рус. живогло́т ’тс’. Складанае слова з жыв‑, ‑а‑ (< ‑о‑), глот (глът) з наступным пераносам значэння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)