змаргну́ць і зміргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак. аднакр.

Маргнуць, міргнуць.

Напружана сачыць за кім-н., баючыся з. вокам.

Так глядзіць — не зміргне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

публіцы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Пісьменнік, які займаецца публіцыстычнай дзейнасцю.

|| ж. публіцы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. публіцы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

славі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне славістыкі, славяназнаўства.

|| ж. славі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. славі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фашы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік фашызму, член фашысцкай арганізацыі.

|| ж. фашы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фашы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філатэлі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца калекцыянаваннем марак.

|| ж. філатэлі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. філатэлі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

футбалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які гуляе ў футбол.

|| ж. футбалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. футбалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хакеі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які гуляе ў хакей.

|| ж. хакеі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. хакеі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шахматы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Ігрок у шахматы.

Турнір шахматыстаў.

|| ж. шахматы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. шахматы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эгаі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, якому ўласцівы эгаізм; сябелюб.

|| ж. эгаі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. эгаісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эгацэнтры́ст, -а, Мы́сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Чалавек, якому ўласцівы эгацэнтрызм.

|| ж. эгацэнтры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. эгацэнтры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)