Лубе́ц ’залубянелая аўчына’ (Нар. Гом.). Да луб1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лы́хта ’балбатуха, пляткарка’ (дзярж., Нар. сл.). Да лы́хтаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лы́хтаць ’пляткарыць’ (дзярж., Нар. сл.). Да ла́хаць, ла́хтаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малашэбніца ’чараўніца’ (маз., Нар. Гом.). З рус. волшебница ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Масцёвы ’пародзісты’ (чэрв., Нар. лекс.). Да масць ’адборная парода’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мэмэ́каць ’абзывацца (аб авечках)’ (Нар. Гом.). Гукапераймальнае. Параўн. мэкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нагаса́цца ’нагойсацца’ (карэл., Нар. лекс.). Ад гасиць, гл. гойсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наластава́ць ’накласці’ (любан., Нар. словатв.). Да лашт, лаштаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Нашалдзіцца, нашалдітысь ’набалбатацца’ (драг., З нар. сл.). Гл. шалдзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Павірго́ня ’хатняя кветка’ (Сцяшк. Сл.). Нар. пераробка сл. пеларгонія.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)