інвалю́цыя, ‑і, ж.

Спец. Адваротнае развіццё; завяданне. Працэсы інвалюцыі арганізма.

[Ад лац. involutio — згортванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэк, ‑а, м.

Спец. Навясная палуба марскога або рачнога судна.

[Англ. deck — палуба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забо́йнасць, ‑і, ж.

Спец. Сіла дзеяння (снарада, кулі). Забойнасць куль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зана́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Размяшчэнне паясамі, зонамі. Занальнасць кліматычных умоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́траўшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які робіць вытраўку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генераты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для размнажэння. Генератыўныя клеткі.

[Ад лац. genero — нараджаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпнатэрапі́я, ‑і, ж.

Спец. Тэрапія, якая ажыццяўляцца метадам гіпнатычнага ўздзеяння.

[Ад грэч. hýpnos — сон і therapeia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даразахава́льніца, ‑ы, ж.

Спец. Пасудзіна для захавання дароў і прычасця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агнасты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да агнастыцызму, агностыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адму́чванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмучваць — адмуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)