Verbum

цепламе́р, ‑а, м.

Прыбор, лічыльнік для вызначэння колькасці цеплаты, якая выкарыстоўваецца спажыўцамі ад цеплафікацыйнай сеткі.

цестаме́с, ‑а, м.

Апарат для замешвання цеста. Аўтаматычны цестамес. Механічны цестамес. // Рабочы, які замешвае цеста.

цестарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Прыстасаванне для рэзання цеста. Аўтаматычная цестарэзка.

цы́кля, ‑і, ж.

Спец. Сталёвая пласціна з вострым, спецыяльна заточаным кантам, якая прымяняецца для цыклявання.

[Ад ням. Ziehklinge.]

цынкі́т, ‑у, М ‑кіце, м.

Мінерал чырвонага колеру, цынкавая руда, якая служыць для атрымання цынку.

цырыманія́л, ‑у, м.

Распарадак, устаноўлены для якога‑н. абраду, якой‑н. цырымоніі. Цырыманіял адкрыцця алімпіяды.

[Лац. caerimonialis.]

цэментацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаецца для цэментацыі (у 1, 2 знач.). Цэментацыйная печ.

цю-цю́, выкл. у знач. вык.

Ужываецца для абазначэння прапажы, знікнення. Грошыкі твае цю-цю.

цягаме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння сілы цягі ў топках, катлах ці вентыляцыйных канструкцыях.

чараці́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да чараціту. // Прызначаны для вырабу чараціту. Чарацітавы завод.