Verbum

проціле́глы, -ая, -ае.

1. Размешчаны насупраць.

П. бераг.

2. Які супярэчыць чаму-н., поўнасцю не супадае з чым-н.

Процілеглыя тэндэнцыі.

|| наз. проціле́гласць, -і, ж. (да 2 знач.).

прыго́дны, -ая, -ае.

Які можа спатрэбіцца для чаго-н.; здатны да чаго-н.; прыдатны для выкарыстання.

П. для вайсковай службы.

Прыгодная для апрацоўкі зямля.

|| наз. прыго́днасць, -і, ж.

прызёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік спаборніцтва, які атрымаў прыз¹.

П. рэспубліканскага першынства.

|| ж. прызёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. прызёрскі, -ая, -ае.

прыма́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Зяць, прыняты ў сям’ю жонкі, які жыве ў доме жонкі.

|| прым. прыма́чы, -ая, -ае і прыма́цкі, -ая, -ае.

Прымачы хлеб — сабачы (прымаўка).

прыхаджа́нін, -а, мн. -джа́не і (зліч. 2, 3, 4) -джа́ніны, -джа́н, м. Вернік, які належыць да якога-н. прыхода².

|| ж. прыхаджа́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

прэцэдэ́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Выпадак, які служыць прыкладам, апраўданнем для падобных выпадкаў у будучым.

Гэты ўчынак не мае прэцэдэнтаў у мінулым.

Павучальны п.

пя́ты, -ая, -ае.

1. гл. пяць.

2. Які атрымліваецца пры дзяленні на пяць.

Пятая частка.

3. у знач. наз. пя́тая, -ай, ж. Пятая частка чаго-н.

Адна пятая.

зазна́йка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -йцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -на́ек (разм.).

Чалавек, які зазнаецца.

Гэта быў сур’ёзны чалавек, не з.

замёрзлы і заме́рзлы, -ая, -ае

1. Зацвярдзелы ад холаду; пакрыты ледзяной коркай.

Замёрзлая гразь.

Замёрзлыя вокны.

Замёрзлыя пальцы (моцна азяблыя).

2. Які загінуў, памёр ад холаду.

З. чалавек.

злі́тны, -ая, -ае.

1. Які зліўся, злучыўся ў адно; суцэльны.

З. тлум.

2. Пра напісанне слоў: не асобны, не праз злучок.

Злітнае напісанне прыслоўяў.

|| наз. злі́тнасць, -і, ж.