снопасушы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прыстасаванне для сушкі збожжа ў снапах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарты́ўкі, ‑тывак; адз. спартыўка, ‑і, ДМ ‑тыўцы, ж.

Лёгкія туфлі, прызначаныя для заняткаў спортам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спектрафато́метр, ‑а м.

Прыбор для вымярэння паглынання, адбіцця або прапускання святла ў асобных участках спектра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стратаста́т, ‑а, М ‑таце, м.

Аэрастат з герметычна закрытай гандолай для палёту чалавека ў стратасферу.

[Ад лац. stratum — слой і грэч. statos — нерухомы, стаячы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струга́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для апрацоўкі чаго‑н. струганнем. Стругальная машына. Стругальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднарамо́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамонту суднаў; прызначаны для рамонту суднаў. Суднарамонтныя майстэрні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьды́мны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для барацьбы з дымам; які забяспечвае ад дыму. Супрацьдымная маска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухагру́зны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для перавозкі сухіх (насыпных або штучных) грузаў (пра судны). Сухагрузны флот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухапа́рнік, ‑а, м.

Спец. Частка паравога катла, якая служыць для аддзялення ад нары кропель вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сценавы́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для ўзвядзення сцен (гл. сцяна ў 1, 2 знач.). Сценавыя блокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)