Verbum

буці́ць, бучу́, бу́ціш, бу́ціць; незак., што і без дап. (спец.).

Рабіць бутавую кладку, выкладваць бутам.

Б. катлаван.

|| зак. забуці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць.

візуа́льны, -ая, -ае (спец.).

Які адносіцца да непасрэднага зрокавага ўспрымання або назірання з дапамогай аптычных прылад.

Візуальныя назіранні.

|| наз. візуа́льнасць, -і, ж.

ву́праж, -ы, ж.

1. Рыштунак для запрэжкі (у 1 знач.).

Конская в.

2. Счэпнае прыстасаванне ў вагонах (спец.).

|| прым. ву́пражны, -ая, -ае.

ву́сны², -ая, -ае.

Які вымаўляецца, не пісьмовы.

Вусная заява.

Вусная мова.

Вусная народная творчасць.

|| наз. ву́снасць, -і, ж. (спец.).

В. судовага разбору.

газаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для вызначэння колькасці зрасходаванага газу¹, які праходзіць цераз газапраходную трубу.

|| прым. газаме́рны, -ая, -ае.

асака́, -і́, ДМ асацэ́, ж.

Шматгадовая балотная трава з цвёрдым, доўгім, вузкім лісцем.

|| прым. асако́вы, -ая, -ае (спец.).

Сямейства асаковых (наз.).

атава́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (спец.).

Выдаць ці атрымаць тавар (як выкананне якога-н. абавязацельства).

|| незак. атава́рваць, -аю, -аеш, -ае.

бор³, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Свердзел са стальной, алмазнай або карбарундавай галоўкай, які выкарыстоўваецца ў зубалячэбнай, ювелірнай справе і пад.

адзале́ць, -залю́, -зо́ліш, -зо́ліць; -залёны; зак., што (спец.).

Апрацаваць заленнем.

А. шкуру.

|| наз. адзо́л, -у, м.

|| прым. адзо́льны, -ая, -ае.

А. чан.

розначыта́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).

Адна з рэдакцый (у 2 знач.) асноўнага тэксту ў якім-н. месцы твора.

Разбор розначытанняў.