гравірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гравіравання. Гравіравальнае мастацтва. // Прызначаны для гравіравання. Гравіравальныя інструменты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грунтаме́р, ‑а, м.

Прылада для даследавання ўласцівасцей грунту. З дапамогай механічнага грунтамера даследаваўся грунт Месяца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарано́сіца, ‑ы, ж.

Спец. Пасудзіна, у якой свяшчэннаслужыцель носіць прычасце для прычашчэння па-за царквой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзёрназніма́льнік, ‑а, м.

Перадплужнік, які служыць для зразання дзёрну і скідвання яго на дно баразны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрывяны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да дроў. Дрывяны попел. // Прызначаны для дроў. Дрывяны склад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубі́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дубленнем; прызначаны для дублення. Дубільны цэх. Дубільны чан. Дубільныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дуэлі. Дуэльныя правілы. // Прызначаны для дуэлі. Дуэльны пісталет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскамфо́рт, ‑у, М ‑рце, м.

Адсутнасць умоў, неабходных для нармальнай жыццядзейнасці людзей, выканання пэўнай работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авіяба́за, ‑ы, ж.

Аэрадром з рамонтнымі майстэрнямі, складамі і абслуговымі падраздзяленнямі для забеспячэння дзеянняў авіяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзіна́кі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Такі самы, аднолькавы. Звычайная, простая з’ява, Закон адзінакі для ўсіх. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)