туні́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Туніса, тунісцаў, які належыць, уласцівы ім. Туніская культура. Туніскі дыялект.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыбе́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Тыбета, тыбетцаў, які належыць, уласцівы ім. Тыбецкая мова. Тыбецкая архітэктура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінікі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Фінікіі, фінікійцаў, які належыць, уласцівы ім. Фінікійская мова. Фінікійскі алфавіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флама́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Фламандыі, фламандцаў, які належыць, уласцівы ім. Фламандская мова. Фламандскае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харва́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Харватыі, харватаў, які належыць, уласцівы ім. Харвацкая культура. Харвацкія балады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цемнатва́ры, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае смуглявы, цёмны твар.

2. Які мае колер твару, уласцівы негроіднай расе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шве́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Швецыі, шведаў, які належыць, уласцівы ім.

•••

Шведская сценка гл. сценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфіо́пскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Эфіопіі, эфіопаў, які належыць, уласцівы ім. Эфіопскі народ. Эфіопская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ява́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Явы, яванцаў, які належыць, уласцівы ім. Яванскае пісьмо. Яванскае ўзбярэжжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

язёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да язя, уласцівы яму. Язёвы плаўнік. // Прыгатаваны з язя. Язёвая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)