пазы́чыць сов.

1. (каму) одолжи́ть, ссуди́ть (кого);

2. (взять взаймы, в долг) заня́ть; заи́мствовать, позаи́мствовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даве́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; заг. даверся; зак., каму-чаму.

Аказаць каму‑, чаму‑н. давер’е, паспадзявацца на каго‑, што‑н. Пеця вырашыў даверыцца камісару. Ён расказаў пра ўсё. Сіняўскі. Пакінем яснасць на чарзе, Даверымся людскому лёсу. Бачыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасадзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Аказаць садзеянне ў чым‑н., дапамагчы каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забла́жыць, ‑жыць; безас. зак., каму.

Разм. Зрабіцца дрэнна, блага. Яму заблажыла ад яды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак., каму.

Разм. Моцна ўдарыць; агрэць. Загрэць па шыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задары́ць, ‑дару, ‑дорыш, ‑дорыць; зак., каго.

Паднесці каму‑н. многа падарункаў. Задарыць маладажонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́рны, ‑ая, ‑ае.

Які сведчыць аб даручэнні каму‑н. чаго‑н. Давернае пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

услу́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да услужыць.

2. Прыслужваць каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазы́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што і чаго каму. Даць у доўг.

П. каму-н. грошы або грошай.

2. што і чаго ў каго. Узяць у доўг.

П. у каго-н. грошы (грошай).

◊

У сабакі вачэй пазычыць або пазычыўшы (разм., неадабр.) — страціць сумленне, пачуццё сораму.

|| незак. пазыча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

◊

Не пазычаць чаго — ёсць, хапае.

Гэтаму чалавеку розуму не пазычаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.

1. каго-што, каму. Даставіць, паказаць, прад’явіць.

П. дакументы. П. доказы.

2. каго (што) і каму. Пазнаёміць з кім-н.

П. новага выкладчыка педагагічнаму савету.

3. каго (што) і да чаго. Прызнаўшы дастойным чаго-н., хадайнічаць аб чым-н. (аб павышэнні, узнагародзе і пад.).

П. да ўзнагароды.

|| незак. прадстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прадстаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)