хлары́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтрымлівае хларыт. Хларытавы шпат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храмі́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. храміраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хромагравю́ра, ‑ы, ж.

Спец. Шматкаляровы адбітак, зроблены літаграфскім спосабам.

[Ад грэч. chrōma — колер, фарба і слова гравюра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хронаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да хранаскопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукро́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цукрозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклява́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цыкляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́цэра, нескл., н.

Спец. Адзін з буйных друкарскіх шрыфтоў.

[Ад імя Цыцэрона, «Пісьмы» якога былі надрукаваны ў 1467 г. такім шрыфтам.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэзу́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цэзуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтрава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для цэнтравання. Цэнтравальныя станкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтрыфугава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цэнтрыфугаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)