крупаве́йка, ‑і, ДМ ‑вейцы; Р мн. ‑веек; ж.

Машына для ачысткі круп ад шалупіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулямёт, ‑а, М ‑мёце, м.

Аўтаматычнай скарастрэльная зброя для стральбы кулямі. Станковы кулямёт. Ручны кулямёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кураня́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кураняці. Куранячы пух. // Прызначаны для куранят. Куранячая клетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курза́ла, ‑ы, ж. і курза́л, ‑а, м.

Памяшканне на курорце для сходаў, канцэртаў і пад.

[Ням. Kursaal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лампа́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лампады. Лампадныя агні. // Прызначаны для лампады. Лампадны алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларынгаско́п, ‑а, м.

Спец. Прыбор у выглядзе плоскага люстра на доўгім стрыжні для даследавання гартані.

[Ад грэч. larynx — гартань і skopos — наглядальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледаскі́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Адтуліна ў плаціне для скідання лёду ў час ледаходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лётчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лётчыка, прызначаны для яго. Лётчыцкая кабіна. Лётчыцкі шлем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліха́цтва, ‑а, н.

Неадабр. Нястрымная смеласць, для якой характэрна безразважнасць. Ліхацтва да добрага не давядзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лячэ́бны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для лячэння, звязаны з лячэннем. Лячэбная ўстанова. Лячэбны пляж. Лячэбная фізкультура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)