Verbum

павярхо́ўны, -ая, -ае.

Які не дае глыбокага аналізу, не закранае сутнасць чаго-н., несур’ёзны.

Павярхоўнае знаёмства са справамі.

Павярхоўна (прысл.) ведаць што-н.

|| наз. павярхо́ўнасць, -і, ж.

будаўні́чы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да будаўніцтва, да будоўлі, да працы будаўніка.

Будаўнічая прамысловасць.

Будаўнічая тэхніка.

Б. факультэт.

Будаўнічыя работы.

Б. атрад.

Будаўнічыя матэрыялы.

Будаўнічая пляцоўка.

бягу́н, бегуна́, мн. бегуны́, бегуно́ў, м.

Той, хто хутка бегае; спартсмен, які займаецца бегам (у 1 знач.).

Б. на кароткія дыстанцыі.

|| ж. бягу́ння, -і, мн. -і, -яў.

бязно́гі, -ая, -ае.

1. Які не мае нагі або ног.

2. Без ножкі, без ножак (пра мэблю; разм.).

Б. стол.

|| наз. бязно́гасць, -і, ж. (да 1 знач.).

васа́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сярэдневяковы землеўладальнік-феадал, які залежаў ад сюзерэна.

2. перан. Пра падпарадкаваную або залежную асобу ці дзяржаву.

|| прым. васа́льны, -ая, -ае.

вестыбуля́рны, -ая, -ае.

У выразе: вестыбулярны апарат (спец.) — орган у хрыбетных жывёлін і чалавека, які з’яўляецца часткай унутранага вуха і служыць для каардынацыі рухаў і захавання раўнавагі.

вы́шук, -у, мн. -і, -аў, м.

Дазнанне, якое папярэднічае суду, збор доказаў.

Крымінальны в. (аддзел міліцыі, які займаецца раскрыццём і спыненнем крымінальных злачынстваў).

|| прым. вышуко́вы, -ая, -ае.

га́дасць, -і, мн. -і, -ей, ж. (разм.).

1. Прадмет, які выклікае непрыемнае, агіднае пачуццё.

Выкінь гэту г.

2. Агідны, нізкі ўчынак; брыдкія словы.

Рабіць гадасці.

Гаварыць гадасці.

ганары́сты, -ая, -ае.

Які выражае ўласную перавагу і годнасць; фанабэрысты, самаўпэўнены.

Г. мастак.

Ганарыстай (наз.) і ў крыніцы не будзе вады чыстай (прыказка).

|| наз. ганары́стасць, -і, ж.

азі́мы, -ая, -ае.

1. Які высяваецца, прарастае і кусціцца восенню, зімуе пад снегам, а потым летам спее.

Азімая пшаніца.

2. у знач. наз. азі́мыя, -ых.

Падкормка азімых.